ความคิดเห็น

“ถ้าเฮาคิดว่า เฮาเป็นเจ้าของ เป็นผู้ใช้ประโยชน์ เฮากะต้องแสดงโต เพื่อรักษาปกป้อง ถ้าเฮาบ่ปกป้อง บ่ดูแล เฮาสิไปแสดงโตได้จั่งได๋ว่า แม่น้ำโขงเป็นมูนมังของแผ่นดินนี้” เสียงสะท้อนจากคนริมโขง โดย มนตรี อุดมพงษ์​

ผู้หญิงอีสานเมื่อเป็นแกนนำปกป้องชุมชน มักถูกเรียกว่า “หัวรุนแรง” แต่พวกเธอต้องแลกด้วยอะไรนั้น รศ.กนกวรรณ มะโนรมย์ สรุปการสนทนาของหญิงแกร่งจากเวที “ผู้หญิง : การเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อม การช่วงชิงพื้นที่และนโยบายทางการเมืองในท้องถิ่น”

“เรามักเห็นผู้หญิงที่เป็นญาติเป็นภรรยาของผู้ชายนักเคลื่อนไหวที่ถูกอุ้มหายหรือถูกทำร้ายออกมาเคลื่อนไหว ส่วนผู้หญิงในฐานะที่เป็นผู้หญิง บทบาทการเคลื่อนไหวมักจะเป็นภาพที่ลางเลือน” เบญจรัตน์​ แซ่ฉั่ว นักวิชาการจากสถาบันสิทธิมนุษยชนและสันติศึกษา ม.มหิดล

หากย้อนดูประวัติศาสตร์อีสานแล้ว จะเห็นได้ชัดว่า พระสงฆ์แยกกันไม่ขาดกับการเป็นปากเป็นเสียงแทนชาวบ้านจนถูกตั้งข้อหากบฎ อ่านบทความ “พระสงฆ์กับประวัติศาสตร์การเมืองไทย (1)” โดย วิทยากร โสวัตร

“ฮักบี้ บ้านบาก” หนังนำเสนอความเป็น “อีสาน” อย่างซื่อตรง ไร้จริตปรุงแต่ง เรื่องราวของเด็กชนบทยากจน นอกจากภาระเรียนหนังสือเด็กเหล่านี้ยังมีภาระงานช่วยเหลือครอบครัว กรีดยางพาราและงานค้าขายเพื่อปากท้อง พวกเขายังต้องการพิชิตความเป็นหนึ่งในกีฬา “รักบี้” กีฬาที่คนในหมู่บ้านไม่รู้จัก บทความเห็นโดย พิรุณ อนุสุริยา

ชาวอีสานมีฮีตสิบสองคองสิบสี่ที่ยึดถือกันมา “บุญออกพรรษา” ที่เพิ่งผ่านมา เราจึงเห็นความงดงามทางวัฒนธรรมผ่านการแห่ปราสาทผึ้งที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละชุมชนที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน ชวนอ่านบทความ “ปราสาทผึ้ง เสน่ห์วัฒนธรรมจากการสร้างสรรค์ของชุมชนอีสาน” โดย ภาณุพงศ์ ธงศรี